Thuis

Hoi allemaal

Na 9 maanden Afrika zit het er gewoon op. Veilig geland.Ik ben weer thuis en het voelt heel vertrouwd, maar ook heel onwerkelijk. Nu alles weer beetje organiseren thuis, maar daar heb ik nog 3 maanden voor. Dus we doen het denk ik maar rustig aan.

groetjes Esmeralda

Vliegen

Laatste berichtje uit Zuid-Afrika. Het is heel raar. Ik heb nog niet het gevoel dat we straks terug gaan naar Nederland. Ik heb er wel zin in hoor, maar het is wel heel vreemd. Ik ga het hier zeker missen.

Onze eerste vlucht is van Kaapstad (15.10)naar Johannesburg. Dan van Johannesburgnaar Munchen en dan naar Brussel. Morgen in de loop van de dinsdag ochtend hopen wein Brussel te landen.

Tassen zijn gepakt, 20 kilo blijft lastig hopen dat we het goed hebben gedaan. Zien jullie gauw.

groetjes Esmeralda

Kaapstad

Hoi allemaal

Op dit ogenblik zit ik in het kantoor van YFC Kaapstad. Hier hebben weeen internetverbinding en kan ik op mijn gemak even nog een kort verhaaltje schrijven en mailtjes lezen. Dan ben ik weer een beetje bij.

De vakantie van 5 weken is weer voorbij. Het is omgevlogen. We hebben veel gezien en gedaan. Gisteren afscheid genomen van onze ouders die inmiddels weer veilg geland zijn. Over minder dan 2 weken hopen wij ook te volgen.

We wonen voor deze korte tijd in Bloubergstrand. Net boven Kaapstad. Het huis heeft uitzicht op de zee. En het is 2 min lopen naar het strand. s'avonds kunnen we de lichtjes van Kaapstad zien en overdag, als er geen wolk hangt de tafelberg. Wat een uitzicht.

Hier lopen we mee met de andere vrijwilligers. Op het moment zijn er 2 Nederlanders, een Zuid-Afrikaan en een Duitse.

We gaan verschillende projecten langs als er vervoer is. Het blijft Afrika. Wat ik tot nog toe heb gehoord is dat er hier toch wel weer andere projecten zijn dan in Kwazulu Natal. Het blijft kort, maar hoop dat het net lang genoeg isom een indruk te krijgen.

Esmeralda

Vakantie

Hoi allemaal

Op vakantie gaan is wel even wat anders dan werken in de community. Maar we zien heel veel van het land en de natuur is super mooi. Onze ouders zijn inmiddels al een poosje geleden geariveerd en sinds die tijd hebben we al veel gezien en gedaan. Onze belevenissen kun je lezen op de weblog van onze ouders. south-africa.reismee.nl

groetjes Esmeralda

Laatste week

Laatste week PMB

De tijd vliegt. Ik heb het al vaker gezegd maar het is echt zo. Zeker nu de vakantie er aan zit te komen. Ik heb daar ook heel veel zin in. Vijf weken lang lekker toeren door Zuid-Afrika en nog meer van het land ontdekken. Voornamelijk natuur waarschijnlijk. En hierna nog 2 weken in de YDC Cape Town.

Wij vertrekken hier op woensdag 8 april. En zijn daarmee de eerste 2 die hier dit jaar het huis in PMB verlaten. Dat is wel even vreemd, want we hebben al veel vrijwilligers zien vertrekken en nu zijn wij aan de beurt. Vlak na ons, vertrekken de drie Ieren en daarna nog 2 Amerikanen en een Nederlander. Dan zal het hier wel erg gaan veranderen. Van 11 naar 3 of 4 vrijwilligers in het huis. De meeste vrijwilligers vertrekken gelijk naar huis en zijn nog eerder thuis dan wij thuis komen.

Komende week gaan we afscheid nemen van de community en de kinderen, ik zal ze best wel gaan missen. Aanstaande zaterdag hebben we nog een workshop voor jeugd en hun ouders. Dat zal gaan over teen-age pregnancy. We willen de jeugd hierover voorlichten. De jeugd van de community is al enkele weken een drama stuk aan het oefenen met de 2 interns die hier werken en ze willen dit stuk op de workshop opvoeren. Ook wordt er nog een ander drama stuk opgevoerd door Makhatela (dramagroep YFC) Zij bestaan uit ongeveer 50 personen en gaan scholen en community langs, om over allerlei verschillende onderwerpen voorlichting te geven. Verder wordt er ook nog gediscussieerd met de jeugd en hun ouders over dit onderwerp.

Ook van After-Care nemen we afscheid. Ik heb veel plaatsen gezien waar je normaal niet komt en dat maakt het zo interessant.

Dit zal waarschijnlijk voorlopig het laatste verhaal zijn op mijn weblog. Ik wil iedereen bedanken voor het meeleven op mijn weblog. Het is altijd goed om iets van thuis te lezen.

Mijn gevoel is een beetje tegenstrijdig. Afscheid nemen is niet echt mijn favoriete ding maar het zal toch wel moeten.

Ik ben ook wel benieuwd hoe de projecten veder verlopen en hoe het met de mensen gaat die ik hier heb ontmoet. Aan de andere kant is het hier ook wel goed geweest en heb ik zin in vakantie en zin om naar huis te gaan en iedereen weer face to face te spreken.

Dus over een week of acht hoop ik weer een voet op de Nederlandse bodem te zetten en jullie weer te spreken.

groetjes Esmeralda

hoi

Kijk even op de site van Annelies. Zij heeft weer een leuk verhaal geschreven

Hoi Allemaal

Hoi allemaal

Groep 3 super leuk om al jullie berichtjes te lezen, wat kunnen jullie al goed schrijven. Hoe gaat het in groep 3. Vinden jullie het leuk? Ik mis jullie wel hoor ook de kinderen die nu groep 2 zitten, als ik weer terug ben kom ik jullie opzoeken. De kinderen hier hebben maar weinig speelgoed en op school knutselen ze bijna niet. Daarom doen we dat hier een keer in de week met ze in het centrum. We hopen dat het mooi weer is, want als het regent hebben we niet genoeg plek voor alle kinderen om binnen te zitten. En als het heel erg warm weer is doen we waterspelletjes buiten. De kinderen vinden het ook fijn om puzzels en spelletjes te doen. Sommige kinderen vinden het leuk, maar ook erg moeilijk.

Soms krijgen de kinderen al een beetje huiswerk mee en moeten ze sommetjes maken, of engels en afrikaans leren. We proberen ze daar ook mee te helpen. Afrikaans lijkt op nederlands, maar de woorden spreek je toch iets anders uit en je schrijft het ook wat anders op. Dat is soms dus best wel lastig om ze hiermee te helpen. De kinderen die in groep 3 zitten krijgen ook al wat huiswerk. Iedere dag schrijft de juf een letter in hun schrift en thuis moeten ze die netjes na schrijven.

Iedere dinsdag en donderdag krijgen de kinderen een dubbele boterham en aanmaaklimonade van ons. We hebben 10 broden en deze besmeren we eerst met boter en dan met pindakaas of jam. Veel van de kinderen krijgen maar 1 of 2 maaltijden per dag. En ze eten niet altijd brood, want dat is te duur.

De school begint al vroeg om ongeveer 7.45 uur. De school is vaak te ver weg om te lopen en dus gaan heel veel kinderen met een busje naar school. Tussen 1 en 3 uur ga je weer naar huis met het busje. Soms krijgen de kinderen eten op school.

Veel van de kinderen dragen hier een uniform als ze naar school gaan. Dat is verplicht. Als je geen uniform hebt kun je niet naar school. Sommige kinderen hebben geen uniform, omdat het te duur is. YFC probeert ze te helpen door voor hen een uniform te kopen, zodat ze wel naar school kunnen gaan.

Als je hier te laat bent voor school is de poort al vaak dicht en kun je niet meer naar binnen, behalve als je toestemming hebt en een briefje hebt van je ouders en ook al een briefje hebt van de directeur. Veel kinderen hebben dat niet en gaan dan deze dag niet naar school.

Op donderdag vertellen we een bijbelverhaal aan de kinderen . We gebruiken hiervoor een kinderbijbel met platen erin. Ik vertel dan in het engels en een van de kinderen die al wat ouder zijn en al goed engels kunnen spreken, vertalen het dan in het Zulu (dat spreken de meeste kinderen hier) voor de kinderen die nog geen engels begrijpen.

Veel van de kinderen krijgen hier al engels op school als ze naar de kleuterschool gaan, dat is erg fijn, want zo kunnen we toch goed met ze praten.

Hartelijke groeten uit Zuid-Afrika

Esmeralda de Boon

After-Care

Hoi allemaal13 February 2009

De dagen gaan nu erg snel en zijn gevarieerd. Als ik niet mee kan met after-care ga ik mee naar de community. Annelies en ik proberen dit zoveel mogelijk te wisselen. After care is een interessant programma. Je komt op plekken waar je normaal niet komt. Je leert ook wat van de bureaucratie. Annelies had er al wat over geschreven.

Vorige week is een van de straatkinderen neergestoken. Ik ben afgelopen vrijdag met Derrick meegegaan om deze zaak verder af te ronden. We zijn de stad ingereden waar een grootmoeder en 2 ooms van deze jongen stonden te wachten. Ze hadden een chauffeur met auto gehuurd. Derrick wilde deze mensen helpen met de dingen die geregeld moesten worden. Wij reden voorop met de auto en de andere auto volgde. We zijn begonnen om een lijkkist uit te zoeken. Je staat dan wel even te kijken..... We deden ook aan prijsvergelijking. Deze mensen hebben al niet veel geld en dan kost een begravenis opeens wel heel veel geld voor ze.

Het kan ook door de staat worden gedaan, maar dan zou de jongen in PMB worden begraven en niet op de plek waar de familie woont. Zo'n 80 km verderop. Toen de kist eenmaal gekocht was werd die in de gehuurde auto (een bakkie, niks geen nette begravenisauto) van de familie geschoven. We zijn verder gereden naar het mortuarium. Er staat daar een klein kantoortje op het terrein waar je je moest melden en wachten en formulieren in moet vullen.

Eerst was er een probleem dat de jongen geen ID had, maar er is later een kopie gevonden. Hierna naar het Service centre police station, wat praktisch op hetzelfde terrein zit. Hier moesten weer formulieren worden ingevuld zodat de politie het lichaam vrij kan geven zodat het lichaam op de openbare weg vervoerd mag worden door de familie en .... dat de familie het lichaam mag begraven in een andere plaats dan in PMB. Hierna weer terug naar het het mortuarium waar het lichaam in de kist werd gelegd.

Wij hebben buiten gewacht.

Toen bleken er bepaalde formulieren niet te kloppen en werd grootmoeder weer naar het politie bureau gestuurd en van het politiebureau weer naar het kantoortje waar ze zeiden dat ze haar niet konden helpen. Derrick is toen op de manager afgestapt en heeft gezegd dat het nu geregeld moest worden. En ineens was goed. Gelukkig maar.

Grootmoeder en de 2 ooms hadden een kaars aangestoken en deze op de kist gezet. Hierna zijn we naar de plek gereden waar de jongen is neergestoken. Ze namen de kaars mee uit de auto stonden even stil op de plek en namen daarna de kaars weer in de auto. Het is een cultureel gebruik dat de ziel van de jongen dan rust kan vinden. De kaars moet blijven branden tot dat ze thuis zijn 80 km verderop. We hebben ze hierna PMB uitgeleid en afscheid genomen. Al met al een indrukwekkend dagje.

Nu volgt er nog een rechtszaak die Derrick ook graag wil volgen en Annelies is al mee naar het gerechtsgebouw geweest.

Afgelopen maandag had ik een communitydag. Deze dagen verlopen heel anders dan aftercare. Het was een warme dag en 's middags kwamen er veel kinderen langs. Wel een stuk of 60. We deden een knutselwerkje. Gelukkig was het mooi weer en konden we buiten zitten. In de container is het anders haast onmogelijk om binnen te zitten. We zijn dus erg afhankelijk van het weer. Je hebt een paar mooie dagen dan weer koude en natte dagen dan weer mooi weer enz. Omdat het zaterdag Valentijn is stond deze week in het teken van de liefde. De kinderen hebben een hart gemaakt en dat was een groot succes. Je merkt heel veel nivoverschillen bij alle leeftijden. De een knipt heel makkelijk terwijl de ander amper weet wat een schaar is. En dan zijn ze al wat ouder. De werkjes proberen we dus zo eenvoudig mogelijk te houden of we knippen al dingen voor. Binnenkort hopen we nog wat scharen te kopen, zodat de kinderen meer kunnen oefenen. Op school krijgen ze maar weinig tot geen knutselopdrachten. Ook hebben we kinderen geholpen bij hun huiswerk en dat is toch ook wel een prioriteit in het centre. Thuis komen ze er vaak niet uit of is er geen rust voor. Vaak kunnen wij ze wel helpen.

Veranderingen in het huis.

Inmiddels zijn de 2 jongens uit Nederland gearriveerd. Ik heb heb ze op mogen halen van het vliegveld in Durban. Hiervoor mocht ik de auto van Sally lenen. Je leert hier wel in verschillende auto's rijden. Ik haal alleen de knopjes voor richting aangeven en de ruitenwissers door elkaar. In de ene auto zitten ze links van het stuur en in de andere auto zitten ze rechts van het stuur. En ieder auto heeft ook zo z'n eigen beveiliging. Dus soms gaat er weleens een alarmpje af. Maar goed we waren dus een aantal dagen met z'n achten in huis. Wat al best druk kan zijn hahaha. Maar op het moment dat ik dit schrijf zijn we maar met z'n vieren omdat de andere vier op L ‘abri werken. Rond 20 februari verwachten we nog 3 Ieren, zij gaan het straatteam versterken.

Hartelijke groeten uit Zuid-Afrika,

Esmeralda