Hoi allemaal13 February 2009

De dagen gaan nu erg snel en zijn gevarieerd. Als ik niet mee kan met after-care ga ik mee naar de community. Annelies en ik proberen dit zoveel mogelijk te wisselen. After care is een interessant programma. Je komt op plekken waar je normaal niet komt. Je leert ook wat van de bureaucratie. Annelies had er al wat over geschreven.

Vorige week is een van de straatkinderen neergestoken. Ik ben afgelopen vrijdag met Derrick meegegaan om deze zaak verder af te ronden. We zijn de stad ingereden waar een grootmoeder en 2 ooms van deze jongen stonden te wachten. Ze hadden een chauffeur met auto gehuurd. Derrick wilde deze mensen helpen met de dingen die geregeld moesten worden. Wij reden voorop met de auto en de andere auto volgde. We zijn begonnen om een lijkkist uit te zoeken. Je staat dan wel even te kijken..... We deden ook aan prijsvergelijking. Deze mensen hebben al niet veel geld en dan kost een begravenis opeens wel heel veel geld voor ze.

Het kan ook door de staat worden gedaan, maar dan zou de jongen in PMB worden begraven en niet op de plek waar de familie woont. Zo'n 80 km verderop. Toen de kist eenmaal gekocht was werd die in de gehuurde auto (een bakkie, niks geen nette begravenisauto) van de familie geschoven. We zijn verder gereden naar het mortuarium. Er staat daar een klein kantoortje op het terrein waar je je moest melden en wachten en formulieren in moet vullen.

Eerst was er een probleem dat de jongen geen ID had, maar er is later een kopie gevonden. Hierna naar het Service centre police station, wat praktisch op hetzelfde terrein zit. Hier moesten weer formulieren worden ingevuld zodat de politie het lichaam vrij kan geven zodat het lichaam op de openbare weg vervoerd mag worden door de familie en .... dat de familie het lichaam mag begraven in een andere plaats dan in PMB. Hierna weer terug naar het het mortuarium waar het lichaam in de kist werd gelegd.

Wij hebben buiten gewacht.

Toen bleken er bepaalde formulieren niet te kloppen en werd grootmoeder weer naar het politie bureau gestuurd en van het politiebureau weer naar het kantoortje waar ze zeiden dat ze haar niet konden helpen. Derrick is toen op de manager afgestapt en heeft gezegd dat het nu geregeld moest worden. En ineens was goed. Gelukkig maar.

Grootmoeder en de 2 ooms hadden een kaars aangestoken en deze op de kist gezet. Hierna zijn we naar de plek gereden waar de jongen is neergestoken. Ze namen de kaars mee uit de auto stonden even stil op de plek en namen daarna de kaars weer in de auto. Het is een cultureel gebruik dat de ziel van de jongen dan rust kan vinden. De kaars moet blijven branden tot dat ze thuis zijn 80 km verderop. We hebben ze hierna PMB uitgeleid en afscheid genomen. Al met al een indrukwekkend dagje.

Nu volgt er nog een rechtszaak die Derrick ook graag wil volgen en Annelies is al mee naar het gerechtsgebouw geweest.

Afgelopen maandag had ik een communitydag. Deze dagen verlopen heel anders dan aftercare. Het was een warme dag en 's middags kwamen er veel kinderen langs. Wel een stuk of 60. We deden een knutselwerkje. Gelukkig was het mooi weer en konden we buiten zitten. In de container is het anders haast onmogelijk om binnen te zitten. We zijn dus erg afhankelijk van het weer. Je hebt een paar mooie dagen dan weer koude en natte dagen dan weer mooi weer enz. Omdat het zaterdag Valentijn is stond deze week in het teken van de liefde. De kinderen hebben een hart gemaakt en dat was een groot succes. Je merkt heel veel nivoverschillen bij alle leeftijden. De een knipt heel makkelijk terwijl de ander amper weet wat een schaar is. En dan zijn ze al wat ouder. De werkjes proberen we dus zo eenvoudig mogelijk te houden of we knippen al dingen voor. Binnenkort hopen we nog wat scharen te kopen, zodat de kinderen meer kunnen oefenen. Op school krijgen ze maar weinig tot geen knutselopdrachten. Ook hebben we kinderen geholpen bij hun huiswerk en dat is toch ook wel een prioriteit in het centre. Thuis komen ze er vaak niet uit of is er geen rust voor. Vaak kunnen wij ze wel helpen.

Veranderingen in het huis.

Inmiddels zijn de 2 jongens uit Nederland gearriveerd. Ik heb heb ze op mogen halen van het vliegveld in Durban. Hiervoor mocht ik de auto van Sally lenen. Je leert hier wel in verschillende auto's rijden. Ik haal alleen de knopjes voor richting aangeven en de ruitenwissers door elkaar. In de ene auto zitten ze links van het stuur en in de andere auto zitten ze rechts van het stuur. En ieder auto heeft ook zo z'n eigen beveiliging. Dus soms gaat er weleens een alarmpje af. Maar goed we waren dus een aantal dagen met z'n achten in huis. Wat al best druk kan zijn hahaha. Maar op het moment dat ik dit schrijf zijn we maar met z'n vieren omdat de andere vier op L ‘abri werken. Rond 20 februari verwachten we nog 3 Ieren, zij gaan het straatteam versterken.

Hartelijke groeten uit Zuid-Afrika,

Esmeralda